Leeuwenstraat 52 Hilversum
Een oudere jongere (volgens mij een wao-gevalletje) kwam altijd langs als zijn favouriete jas weer es kapot was.
Na wat jaartjes werd het zelfs noodzakelijk om er nieuwe stukken in te zetten.
Ik rekende nooit devolle mep want geld had ie altijd tekort .We babbelden altijd over van alles en nog wat.
Hij wilde ook es naar de wallen in Amsterdam 'maar daar kon ie toch beter een paar kratten bier voor kopen'
adviseerde ik 'm, had ie veel langer en beter plezier van dan dat ene minuutje bij zo'n blonde poolse.
Een week later kwam ie langs alleen om me te bedanken voor dat advies.
Maar in z'n pretoogjes zag ik een blonde schone, zou ie toch.....?
Volgens mij woonde ie in die jas want ik heb 'm jarenlang vaak moeten repareren.
Het was rond 2005 dat ie weer langs kwam met z'n jas.
Ik mocht 'm hebben want hij ging naar de eewige jachtvelden zei die letterlijk hij zou niet meer terugkomen,
hij gaf 't op. Ik zei 'm dat ik z'n jas hier altijd in de Leeuwenstraat voor 'm zou bewaren,
mocht ie toch nog es de jas terug willen. Hij keek me lachend aan en ging.
Bij het "bezemschoon" opleveren van m'n schoenmakerijtje eind 2008 heb ik de jas met een brok in m'n keel weggegooid.